Ik heb al een hele evolutie meegemaakt sinds het begin van de opleiding. Toen ze kwamen aanzetten met het begrip beeldopvoeding, dacht ik direct aan knutselen. Niets was minder waar, want knutselen beknot de leerlingen in hun fantasie en zet hen niet meer aan tot experimenteren. Ik heb altijd graag geknutseld en dat werd ook gestimuleerd van thuis uit. Mijn meter had een hobbyclub en ik tekende en schilderde wanneer de oma's zaten te naaien en te breien.
Het begrip muzo bleef wazig. Ik wist dat het iets te maken had met: muziek, bewegingsexpressie, beeldopvoeding en drama en dat je de kinderen veel vrijheid moest geven. Dus ging ik met de kinderen knutselen en gaf hen deels de kans een persoonlijke toets aan te brengen. Maar deze gedachte over muzo was ook verkeerd.
Ik ging op zoek op internet naar wat muzo werkelijk betekende en ik vond: "Muzo, is een gemeenste in het Colombiaanse departement Boyacá. De gemeente telt 9834 inwoners (2005)." Dat had niets te maken met de muzo die ik zocht. Ik zocht verder in het woordenboek naar het trefwoord "muzisch". Als synoniem kreeg ik kunstzinnig. Dus probeerde ik een besluit te vormen: "Muzo is zich op een kunstzinnige en persoonlijke manier uitdrukken via muziek, bewegingsexpressie, drama en/of beeldopvoeding rond een thema."
Deze definitie naar de praktijk omzetten is niet altijd even gemakkelijk. De weg van het knutselen is veel gemakkelijker, maar de weg van het muzische is veel persoonlijker.
 |
| Soundscape (Ton Haring) |
Muzo gaat verder dan zich op een kunstzinnige manier bezig houden, maar het werkt ook aan probleemoplossend denken en maakt de grens tussen werkelijkheid en fantasie soms flinterdun.
Geen opmerkingen:
Een reactie posten